Czym tak naprawdę są nasieniowody?

Każdy mężczyzna je posiada. Każdy „mniej więcej” wie do czego służą. Jednak z pytań, które zadają Pacjenci czasem wynika, iż jest to raczej mniej niż więcej 😊 W niniejszym artykule postaramy się dokładnie wyjaśnić czym są nasieniowody, jakie funkcje pełnią i czy są one nam niezbędne, jeśli nasza Rodzina jest już w komplecie. Zapraszamy do lektury.

• Czym są nasieniowody?
• Funkcja nasieniowodów
• Czy ich przecięcie ma negatywne skutki?
• Dlaczego warto zabezpieczyć oba końce nasieniowodu?

 

Czym są nasieniowody?

Nasieniowody są swego rodzaju przewodami transportującymi plemniki z jąder (najądrza). Po połączeniu się z pęcherzykiem nasiennym, przechodzą w przewód wytryskowy uchodzący do cewki moczowej.
 

Funkcja nasieniowodów

Podstawową funkcja nasieniowodów jest transport plemników. Dostarczenie ich do nasienia w celu uwolnienia ich podczas ejakulacji. Tutaj bardzo istotna uwaga, która najczęściej jest źródłem wielu niedomówień. Nasieniowód transportuje jedynie plemniki, które stanowią około 3% całej objętości nasienia. Pacjenci czasem obawiają się, iż po wazektomii nie będą mieli wytrysku. Jest to oczywiście nieprawda. Ubytek ilości nasienia jest w zasadzie niezauważalny. Wszystkie pozostałe funkcje (poza możliwością zapłodnienia związaną z występowaniem plemników w ejakulacie) są zachowane.
 

Czy ich przecięcie ma negatywne skutki?

Zakładając, iż jesteśmy zdecydowani na wazektomię i nasza Rodzina jest już w komplecie, negatywne skutki w zasadzie nie występują. Jedynym bowiem skutkiem przecięcia nasieniowodów jest brak transportu plemników.
 

Dlaczego warto zabezpieczyć oba końce nasieniowodu?

Często jesteśmy pytani również, czy zabezpieczamy oba końce nasieniowodu. Odpowiedź uproszczona: TAK. Odpowiedź szczegółowa, przy wazektomii zabezpieczamy oba końce z kilku powodów:

• daje to większą pewność skuteczności wykonanego zabiegu (oba końce musiałyby odzyskać drożność, aby doszło do możliwości przywrócenia transportu plemników),
• istnieje ryzyko, iż plemniki transportowane bezpośrednio do organizmu mogą zostać uznane za ciało obce. Wówczas zachodzi ryzyko reakcji autoimmunologicznej organizmu.